א בריוו צו מיינע בעלי חובות

מיין טייערע פריינט

איר געדענקט איך האב אייך צוגעזאגט צו באצאלן דעם זונטאג? יא! איך האב געווארט אויף א גרויסן דיעל דורכצוגיין, ביזדערווייל האט עס עפעס א שיכור אין פלארידא באקומען. און איך בין מיט 600 מיליאן דאללער ווייניגער ווערט.

אויב דארפט איר דאס געלט מוזט איר ווארטן אויף מיטוואך ווען איך האב א פרישער דיעל פון 40 מעלאנע’ס וואס דארף דורכגיין. אדער קענט איר קאנטאקטן מיין קאמפעטישן אין פלארידא.

היינט אויפן באס. חלק ב’

היינט אויפן באס איז ב”ה געווען פרידנסצייטן אבער איך מוז ווידמען אפאר ווערטער צו מיין דרייווער (אקעי עטס ווייסט שוין אז ער איז נישט מיין, איך פאר נאר אויף די באס וואס ער דרייווט)

איך פאר אין פארשידענע זמנים אמאל פרי און אמאל שפעט, אלס ווענדט זיך אין דעם בעל הבית’ס גיסטע, און איך ווייס שוין מער ווייניגער ווער די דרייווער’ס זענען. אבער היינט בין איך געפארן מיט א באס וואס זעהט אויס איך בין נישט אזוי באקאנט מיטן דרייווער’ס נאטורן.

עכ”פ דער דרייווער איז זייער א וואוילער איד מיין איך און ער קען א געוואלד מיט לערנען שטעל איך זיך פאר, און ער האט א הויפן יראת שמים, און באזיצט א קופה מיט גוטע מדות. און איך האף אז אפאר גרייצער האט ער אויך. וואס מיך באדערט איז אז ער האט באקומען לייסנס צו דרייוון א באס לכאורה ווייל ער האט געזאגט אפאר סגולות וואס האבן אויף די מינוט געארבעט, אבער ער פארגעסט צו זאגן די סגולות ווען ער דרייווט.

זיצט דער עולם אויפן באס און מורמלט תפילות אדורך צו לעבן די נסיעה, און פושקעס ווען אנגעפילט מיט הבטחות לע”נ ר’ מאיר.

אונזער דרייווער זיצט אויפן בעל עגלה טשעיר און מאנעווירט דעם רעדל ווי מען שפילט פריזבי, און דרוקט דעם ברעיק פעדדל אלס ווען אים כאפט א פאביע אז אפשר ארבעט עס נישט. דדהיינו 4000 מאל אין איין נסיעה, און ווען ער דרוקט האט ער ליב צו זעהן וויאזוי עס זעהט אויס ווען דער באס שטייט פולקאם, און ווי שנעל ער קען הייבן דעם ספיד צום העכסטן גראד פון זערא.

אבער מי אנכי לדבר? איך קען דאך נישט אריינרעדן אין באס דרייוועריי ווען איך קען קוים דרייוון מיין יוקאן. זיץ איך און ווארט צו זעהן האיך יפול דבר און איך זאג תפלת הדרך מיט שם ומלכות מיט א תפלה קצרה וארוכה אין די זייט.

איך טוה אן טלית ותפילין און פונקט ווען איך האלט ביים לייגן דעם של ראש גיט זיך דער באס דרייווער א דערמאן אז ער דרייווט און מיין של ראש ווערט מגולגל אין א של נאז ווען איך כאפ א רוק אין נאז אריין אזוי אז איך געדענק נישט צו איך לייג תפילין אדער איך טוה יעצט אויס די תפילין.

איך מוז זאגן אז ביי מודים איז ער מיר גוט צונוץ געקומען ווען ס’האט זיך געבוקט אן קיין טירחא’ס. די פראבלעם איז נאר אז כ’האמיך אזוי געבוקט כמעט ווארט ביי ווארט.

ס’מערסטע איז מיר געפעלן ווען ביים קושן דעם של ראש של יד שנעל האב איך כמעט יעדעס מאל געקלאפט מיט די האנט אין מיין שכן’ס קאפ. אזוי שאקלדיג.

כ’וועל נישט מאריך זיין אבער איך מיין אז מיין היינטיגער דרייווער זאל איבערנעמען דעם ראוד טעסט.

גוטע נאכט

פון די סעריע “היינט אויפן באס” חלק א’

איך פאנג אן א נייע סעריע ארטיקלען מיטן נאמען “היינט אויפן באס” ווי איך וועל מיטטיילן פאר די לייענערס וואס עס קומט פאר אויפן באס לייוו.

די סיבה צו די נייע סעריע איז ווייל איך האף אז די אוממאראלישע מענטשן פרעסער וועלן באקומען דעם מעסעדזש אז דער באס איז נישט קיין אפיס אדער א מעדיקל צענטער. מ’האט שוין געהערט אזוינס אז איינער דארף ענטפערן א טעלעפאן קאל אבער צו זיצן א גאנצן וועג און שרייען ווען אנדערע פרובירן זיך אפצורוען נאך א טאג ארבייט איז אומדערהערט.

היינט אויפן באס האב איך אסאך וואס צו שרייבן, א שאדע ס’איז נישטא אביסל טרעפיק ווייל איך קען נישט נאכקומען די ארבעט דא.

על ראשון ראשון זיצט דא אונטער מיר א איד א בן ששים וחמש (פון ווי איך ווייס? און פון ווי מיינט איר אז איך ווייס זיין סאושעל? ער האט שוין אלעס פארציילט!) און ער שרייט געפערליך איבער עפעס א מושב בי”ד און טענות פון די צדדים און וואס ער האט געענטפערט אדער געוואלט ווען וועלן ענטפערן.

נאך א שטיק שמועס הער איך שוין קלארער עס איז נישט דער מדובר פון א מושב בי”ד נאר עפעס אינערליכע משפחה קאנפליקטן וואס וועניש ער רופט אויס אלע נעמען הויך וואלט איך געז)גט ס’דארף ווען זיין א סוד.

יעצט רעדט ער שוין צום דריטן מענטש זינט ער האט זיך אריינגעזעצט אין זיץ און עס האט שוין אנגעהויבן אויסצוזעהן ווי ער ענדיגט שוין זיינע טענות ביז פלוצלינג הער איך ער שרייט: האלאו! האלאו! (קשי’ ניגון, תירוץ ניגון. הסבר ניגון) ביז ער פוילט זיך נישט און קאלט צוריק דעם אנדערן און פרעגט איבער פון ווי ער האט נישט געהערט און ער הייבט אן זיינע טענות פון דאסניי. יא! אז ס’איז באשערט צו טאנצן טאנצט מען.

אויף מיין לינקע זייט זיצט אסאך איד אויף צוויי סיעטס און ווען ער רעדט אויפן טעלעפאן זעהט עס אויס דער טעלעפאן אין זיינע הענט ווי ער עסט א פאפיטע נאר ער לייגט עס נישט אין מויל אריין.

ער האט אמאל געהאט א געשעפט (כפי השמועה) און ער האט באנקראטירט. ווי עס זעהט אויס גיט ער פינאנציעלע עדווייס פאר איימיצן וואס מ’טוט צו באנקראטירן.

פון די פרויען מחיצה שרייט א אידענע אז זי האט נארוואס אויפגעפיקט די גאון און זי איז שוין אויפן וועג צוריק. זי טענה’ט אז זי האט געכאפט דעם באס אבער איך זעה אז זי זאגט ליגנט ווייל קיינער האט עס נישט פארכאפט! אלעס פארט כשורה זי האט נאר פארכאפט די מנוחה מיט אירע אומבאנומענע קולות.

עס זעהט שטארק אויס אז די פרוי גייט אויף ספיטש טעראפי דא אויפן באס און דער טעראפיסט הייסט איר שרייען. ווייל זי רעדט ווערטער וואס קענען נישט קלעבן אפילו אויב מ’זאל עס אנהאלטן מיט צוואנגען.

אקעי איך גיי שלאפן ווייל מיין שכן’ס בעטערי איז געגאנגען שלאפן און איך בין אים נישט חושד אז ער וועט רעדן צו זיך אליינס ווייל ער וואלט זיך גענומען דאס לעבן ווען ער זאל הערן די שטותים וואס ער רעדט צוזאם.

גוטע נאכט